Het masker dat je hebt opgezet om je pijn te verbloemen werkt niet meer.
Het lukt niet meer om contact te maken en je voelt een pijnlijke leegte.
De geborgenheid waar je zo naar verlangt ontbreekt.
Je verlangt naar de erkenning voor de pijn die je ervaart.
Gedragspatronen die je lange tijd op de automatische piloot hebt gedaan hebben je uitgeput en je hebt veel klachten.
Je voelt je eenzaam en boos. Je mist verbinding en zingeving. En je schaamt je voor je gevoel. En je vindt het eng om er naar te kijken.
Je durft het nu aan om écht naar de pijn te kijken.
Je bent er klaar voor om te kunnen loslaten, patronen te doorbreken en een nieuwe weg in te slaan.
Ik ben Suzan Möller,
psycholoog
Doelgerichtheid en prestaties
Al in mijn eigen jeugd voelde ik mij een beetje anders. Ik groeide op in een prestatiegericht gezin, waar veel openheid was voor discussies en meningen, maar je slecht voelen en kwetsbaarheid was ingewikkeld. Dat mocht eigenlijk niet. Angst bestond niet en pijn moest zo snel mogelijk opgelost worden. Ik leerde mijn eigen gevoeligheid beschermen en prestaties te leveren die binnen de gezinsnormen pasten.
Ik heb altijd een zoekend en twijfelend stuk in mezelf gehad, dat over identiteit gaat. Alsof ik moet kiezen tussen mezelf zijn en me aanpassen aan wat de ander van me wil.
Ik ken de verschijnselen van afwijzing, erbij willen horen, voor veiligheid kiezen bij gelijkgestemden, mezelf verloochenen omdat ik geen moed heb mezelf te zijn.
Ontspanning in het hier en nu
Ik heb via Sensory motor psychotherapy geleerd wat mijn eigen patronen zijn en welke pijn er onder ligt en hoe het lichaam automatisch reageert als het getriggerd wordt vanuit traumatische ervaringen. Ik heb ervaren hoe bevrijd en vol vertrouwen het voelt als automatische reacties doorbroken worden en hoe het van daaruit mogelijk is om contact te hebben en liefde te voelen. Mijn gevoelige en aandachtige kant heeft veel meer ruimte gekregen.
Een proces dat ook samen ging met het maken van kunst en het onderzoek doen naar en behandelen van aandachtsproblemen met neurofeedback. Ik heb leren aandacht richten op details en op het hier en nu en heb leren onafhankelijker te zijn van het meten met anderen, zoals de norm is in sport, school of maatschappij.
Ik heb me altijd verbonden gevoeld met mensen die niet vanzelfsprekend passen in deze norm om welke reden dan ook.
Ik merkte dat ik niet de enige was.
In gesprekken met mensen gedurende mijn hele leven ben ik erachter gekomen hoe universeel een deel van de thema's zijn.
En hoe het is als we verbinding maken met onze eigen kwetsbaarheid en angst en schaamte en dat kunnen delen.
Hoe thema's als vertrouwen en grenzen daar een belangrijke rol in spelen. En hoe inzicht hierin via oefenen kan leiden tot verandering en meer flow.
Wat ik zo bijzonder vind, is dat ik bij ieder uniek contact weer nieuwe dingen leer en zo ervaar ik dat we in iedere ontmoeting zowel leerling als leraar kunnen zijn.
Wil je meer weten over hoe jij meer zelfinzicht kunt krijgen, zodat je meer grip krijgt op je eigen leven?
Ik ben een zoeker, misschien dat ik daarom psychologie ben gaan doen. Ik zoek in de kunst en in de meditatie en in contacten met veel verschillende mensen.
“Beetje Punk” gemaakt door Suzan Möller - sept 2021
Ik leg je vanuit de kennis van de psychologie uit hoe het allemaal werkt bij mensen en hoe het bij jou werkt. Ik gebruik daarvoor methoden uit de cognitieve gedragstherapie, Transactionele Analyse en uit de neuropsychologie en de lichaamsgerichte traumabehandeling.
Daarmee krijg je inzicht. En daarmee wordt het ook weer minder eng om te oefenen en experimenteren. Want oefening en nieuwe ervaringen zijn weer nodig voor echte verandering.
Ben jij klaar om de eerste stap te zetten richting echte verandering?
Ik begrijp hoe gevoelig kwetsbaarheid is en hoe nodig het is dat te beschermen als je steeds pijn gedaan wordt.
Maar als die bescherming er minder is, wordt het mogelijk om verbinding te maken met jezelf en anderen.